Budva ima tipično mediteransku klimu sa blagim, ali kišovitim zimama i dugim toplim i suvim ljetima. Prosječna temperatura u januaru iznosi 8° C dok je u julu 23,8° C. Prosječna godišnja temperatura iznosi 15,5° C (ljeti 23,1° C a zimi 9,3° C). Budva ima 2.300 sunčanih sati godišnje što je stavlja u sam vrh turističkih metropola na Mediteranu. Padavine iznose 1.626 mm/m2 godišnje. Vjetrovi u ovom kraju su: BURA - sjeverni vjetar, duva sa kontinenta i može biti jako opasan i čak dostiže brzinu od 12-15 m/sec. JUGO ili ŠIROKO, duva sa mora i donosi kišu i oblačne dane. Tokom ljetnjih mjeseci duva MAESTRAL, sjeverozapadni blagi vjetar, koji osvježava, idealan za jedrenje i "windsurf". Temperatura mora se kreće od 11,7° C u februaru do 24,7° C u avgustu mjesecu. U periodu od maja do oktobra more ima prosječnu temperaturu više od 18° C, što znači da kupališna sezona traje čitavih šest mjeseci.
Slobodno vrijeme u Budvi se može osmisliti prisustvom nekoj od mnogobrojnih kulturnih manifestacija.Budva je u ljetnjim mjesecima stjecište najpoznatijih imena iz oblasti kulture i umjetnosti i publike u kojoj su turisti iz raznih krajeva. Multimedijalne, književne, filmske, pozorisne i druge kulturne manifestacije u ljetnjim mjesecima cijelu Budvu pretvaraju u pozornicu bez konvencionalne granice izmedju stvaralaca i publike. Sem uobičajenih kulturnih dogadjaja: muzičkih, filmskih, književnih i dječijih festivala, pozorišnih predstava, koncerata klasične, zabavne i etno muzike, izložbi slika, skulptura, pjesničkih večeri... neke manifestacije su prilagodjene specifičnim prohtjevima svakog turiste - maskenbali, fešte na plaži, ribarske fešte, fešte na moru...Dva najpoznatija festivala koja se održavaju svake godine u kontinuitetu su pozorišni "Grad Teatar Budva" i muzički festival "Music festival Budva".
"Grad Teatar Budva" je višegodisnji internacionalni i u svijetu ugledan festival pozorišnog, muzičkog, književnog i likovnog stvaralaštva, organizuje se svakog ljeta na otvorenim scenama u Budvi, od 1. jula do 20. avgusta. Na budvanskim pozornicama su minulih sezona nastale i nastaju brojne pozorišne predstave, dominantne u teatarskom životu Crne Gore i Srbije. Uz gostovanja uglednih pozorišnih ansambala iz susjednih zemalja i svijeta, ova metropola crnogorskog turizma ujedno je tokom ljeta i internacionalna prijestonica najuglednijih stvaralaca. Paralelno s pozorišnim odvijaju se i brojni koncerti istaknutnih domaćih i svjetskih ansambala i najuglednijih reproduktivaca klasične muzike. Nerijetko, muzičari nastupaju i u izuzetno akusticnim ambijentima drevnih sakralnih objekata Budve. Ne izostaju ni brojne likovne manifestacije u budvanskim galerijama. Publici se ovdje predstavljaju slikari i oni afirmisani ali i oni koji tek dolaze iz Cetinjske akademije. Višegodišnju tradiciju ima i u svijetu znameniti Trg pjesnika, takodje u sklopu manifestacije Grad Teatar, koji ljeti okuplja najuglednije pisce iz Srbije i Crne Gore i inostranstva. Najuspješnijim autorima dodjeljuju se nagrade "Trga pjesnika", a tom prilikom se uručuje i prestižna nagrada "Stefan Mitrov Ljubiša" za književno stvaralaštvo.
"Music festival Budva" je domaći zabavno-muzički festival koji se svake godine održava uz drevne budvanske zidine. Festival afirmiše mediteranski zvuk, nudeći svake godine desetine novih hitova, pjesama koje se masovno pjevaju i pamte. Trodnevna zabavno-muzička manifestacija sem afirmisanim i poznatim, daje šansu i mladima u svijetu "lakih nota". Poslednjih godina ova priredba dobija internacionalni karakter sa sve većim brojem gostiju iz susjednih i zemalja šireg mediteranskog okruženja. Festival se odvija po oprobanoj programskoj koncepciji koja, pored takmičarskog dijela u mediteranskoj i pop muzici podrazumijeva i učešće domaćih i inostranih gostiju, kao i prezentaciju modela visoke mode poznatih svjetskih kreatora. Na ovom Festivalu su gostovali: Toto Kotunjo, Al Bano, Spagna, Boney M, Goran Bregović, Zdravko Čolić, Bajaga i drugi.
O burnoj istoriji Budve i njene okoline, danas svjedoce mnogobrojni spomenici kulture. Budva ima veliki broj kulturno-istorijskih spomenika, medju kojima je veliki broj manastira i manjih crkava. Svi ti spomenici zivo dokumentuju prohujala istorijska i drustvena desavanja na prostoru Budvanske rivijere. Medju najpoznatije kulturno istorijske spomenike spadaju :crkva Sv.Ivana, sagradjena u VII vijeku, crkva Santa Maria in Punta iz 840 god., crkva Svete Trojice iz 1804. Sjeverno od Budve nalazi se manastir Stanjevici, u kojem je 1798. izglasan prvi Crnogorski zakonik. Najznacajniji i najvise pominjani manastir, centar pismenosti kod Pastrovica, plemena koje je od davnina imalo autonomnu opstinu od 12 sela, i borilo se protiv svih osvajaca /Turaka, Mlecana, gusara, kasnije Austrijanaca i Italijana/ nalazi se iznad grada-hotela Sveti Stefan. Cine ga tri crkve, u kojima su pojedine freske iz XVII vijeka. Veoma raskosan je i manastir Rezevici izmedju Svetog Stefana i Petrovca, cija arhitektura seze jos u XIII vijek. Nedaleko od Petrovca je manastir Gradiste, spomenik poznog Srednjeg vijeka. Jos je veliki broj crkvica i manastira koji se nalaze diljem Budvanske rivijere, a koji cekaju na sve one turiste kojima je razgledanje kulturno – istorijskih znamenitosti vise od zadovoljstva.
Manastir Reževići nalazi se na zelenom platou, okružen lepim starim maslinjakom, iznad morske obale na domaku Petrovca. Po predanju ovdje su nekad postojali paganski hramovi i antička groblja grčkih i rimskih porodica. Ime je dobio po rijeci koja izvire nedaleko od njega, a možda i po tome što se nalazi na teritoriji starog paštrovskog plemena Reževići
Srpski kralj Stefan Prvovjenčani boravio je u Reževićima. Sagradio je crkvu Uspenija presvete Bogorodice, koja je osvećena 1223. godine. Predanje taj dogadjaj opisuje ovako: ‘’ Prolazeći ovim krajevima kralj Stefan Prvovjenčani se jako opio paštrovačkim vinom. Nakon silnog mamurluka i triježnjenja, naredio je da se baš na tom mjestu podigne crkva!’’
Car Dušan je u Reževićima podigao crkvu arhiđakona Stefana, koja je osvećena 1351. godine i tom prilikom Paštrovićima podario svoj čuveni Zakonik, kojim su se Paštrovići služili pri vijećanju na nedalekom Drobnom Pijesku i donosili presude na Suđinom Brdu. Prema jednom zapisu na ikoni iz 1423. godine koju je radio jeromonah Nikodim, spominje se i manastir Reževići.
U jednom dokumentu iz 1612. godine, kojim mještani iz bratstva Šoljaga darivaju Manastiru nešto zemlje za obradu, govori se o crkvi Uspenija presvete Bogorodice i o ovom manastiru. Sve do polovine XIX vijeka postojao je ovdje, pored puta, kameni stub sa udubljenjem u koga su stanovnici iz okolnih sela redovno stavljali bokal sa vinom, kao znak gostoprimstva prema putnicima. Priča se da je Rajmund iz Tuluze sa svojim krstašima pio vino iz paštrovskog bokala.
Manastir Reževići je kroz dugu istoriju često razaran - od strane turske vojske 1705. i 1785. godine. Francuzi su ga opljačkali 1812. godine, a ovaj vredan arhitektonski kompleks nije mimoišao ni veliki zemljotres u aprilu 1979. godine.
Manastir je bio veoma zapušten kada je 1714. godine u njega došao iguman Maksim Kosijerevac. On je, uz pomoć vjernika, obnovio obje crkvice. Rad na obnovi manastira nastavio je njegov učenik Nikodim Vuković, kasnije arhimandrit, koji je 1770. godine počeo podizati novu crkvu. Najveću pomoć za njenu gradnju donio je iz Rusije arhimandrit Dimitrije Perazić.
Za vrijeme Drugog svjetskog rata ovaj manastir je opljačkala italijanska vojska, a zatim zapalila njegov konak.
Ivan Kukuljević Sakcinski pronašao je u manastiru Reževici 1860. godine Paštrovski statut, poznat i kao Zagrebački rukopis Dušanovog zakonika. Čuva se u biblioteci Jugoslovenske akademije znanosti i umjetnosti u Zagrebu. Smatra se da je to posljednja prerada Dušanovog zakonika. To je kodeks pravila građanskog i krivičnog prava kojima su se Paštrovići služili kao autonomna župa od vremena Nemanjića.
U sastavu Manastira Reževići nalaze se tri manje crkve:
- Crkva Uspenije presvete Bogorodice (to je crkva na slikama levo od veće crkve) po predanju je podignuta u XIII vijeku. Sačuvane su freske s početka XVII vijeka i ostaci slojeva iz XIII vijeka. Pretpostavlja se da ih je radio poznati umjetnik Strahinja iz Budimlja koji je uradio živopise u mnogim crkvama toga vremena. Ikonostas je izgradio 1833. godine ikonopisac Aleksije Lazović iz Bijelog Polja. Ikone su dobro očuvane.Crkvom dominiraju likovi Hrista Pantokratora, Bogorodice “Širšaja nebes’’, kompozicije na temu Hristovog stradanja iz Starog i Novog zavjeta, hagiografski likovi svetih mućenika i ratnika. U oltarskoj apsidi su figure svetih otaca liturgičara u kompoziciji Evharistije, a na desnom oltarskom zidu nalazi se djelimično očuvan deizis Hrista Spasitelja. Mala crkva Uspenja Bogorodice interesantna je po freskopisu, iz kojeg se pretpostavlja da je tu sahranjen ktitor ili donator crkve. (Slike starih fresaka su iz ove crkve.)
- Crkva Svetog Arhiđakona Stefana je osvećena 1351. godine. Razrušena je u XIX vijeku. Sačuvani ostaci zidova i dio sačuvanih fresaka govore o njihovoj izuzetnoj likovnoj vrijednosti. Ostatci crkve Sv. Stefana (po legendi, izgradio ju je car Dušan), naslanjaju se na istočni zid manastirskog konaka. (Ostataka ove crkve nema na slikama)
- Crkva Svete Trojice je najočuvaniji obekat u sastavu Manastira. Gradnja crkve sv. Trojice je započeta 1770, a dovršena 1814. godine. Crkva je u obliku krsta sa apsidom oltara i desnom četvrtastom apsidom za pijevnicu. Građevinski je u sastavu crkve Uspenija presvete Bogorodice. Iznad ulaznih vrata ima veliku bijelu rozetu. Na crkvi se nalazi četvrtasti zvonik visok 20 metara, a u njoj je novi ikonostas sa ikonama, rad domaćeg slikara Marka Gregovića.
Prema nekim zapisima konak je postojao još u XVIII vijeku. Rušen je i obnavljan zajedno sa ostalim crkvenim objektima, tako da sadašnji u cjelosti može da odgovori svojoj namjeni.
Od sačuvanih kulturno-istorijskih dragocjenosti navodimo: ikona Presvete Bogorodice iz 1693. godine, Četvorojevanđelje iz 1835. godone, veliki litijski krst iz 1850, Darohranilnica iz polovine XIX vijeka itd.
Zbog svih ovih kulturno-istorijskih dragocjenosti i vrijednosti, manastirski kompleks Reževići uvršćen je u spisak kulturno-istorijskih spomenika Crne Gore i nalazi se pod zakonskom zaštitom.
U okviru manastirske porte nalazi se staro groblje koje nije u aktivnoj funkciji od 30-tih godina XX veka.
U Manastiru poslušanje obavlja monahinja Efimija Perić
Manastir Reževići nalazi se na sedmom kilometru puta Budva - Bar.
Obrni - okreni, sve se vrti oko ljubavi. Počelo je tako što je vrhovni starogrčki bog Zevs napravio pometnju i oteo feničansku princezu Europu. U potrazi za sestrom, Kadmo je prošao dug put od proročištva Delfi do ubistva zmaja. Zbog svog mitološkog grijeha, pod stare dane je, zajedno sa svojom ženom i ćerkom bogova - Harmonijom, prognan iz rodnog grada Tebe. Butoe (Budva) je dobila svoje ime po volovima koji su dovukli kola legendarnog para do njihovog novog, sudbinskog odredišta.
Tako kaže mit. Harmonija tragova preko 2,500 godina opipljive istorije i još starije prirode u kojoj se razvila, govori da je tu ipak bilo nekog božanskog posla.
Prema arheološkim podacima iz IV vijeka prije Hrista, Stari grad Budva se još kao helenistička kolonija svojim bedemima zatrčala pravo prema Jadranu. Gradske zidine su do danas ostale bukvalno zarivene u more, sa kojim su ovdašnji stanovnici sklopili najduži savez u svojoj dugoj istoriji. 
A najljepši pogled na to more iz Starog grada puca pravo sa gradskih zidina - precizno usmjeren kamenim puškarnicama. Sa njih se nekad dobro motrilo da neprijatelj ne napadne grad, a danas su zgodna mjesta za romantične susrete, šetnje i osamljivanja svake vrste. Bedemi se šire u Citadelu, nekad moćno vojno utvrđenje, kojoj ljeti još ponekad pođe za rukom da se preruši u pozornice festivala „Grad teatar“.
Ispod platoa pred crkvom Sv. Ivana (predpostavlja se da je prvobitno bila izgrađena u VII vijeku), od pogleda su sakrivena rimska javna kupatila (terme) iz III i IV vijeka nove ere.
Djelovi rimskih ulica vode i u današnju zgradu Muzeja grada Budve. Poslije mnogo vijekova, u višespratnoj, tek odskora muzejskoj zgradi, izloženi su tragovi života koje su za sobom ostavili Iliri, Grci, Rimljani: Posuđe od terakote iz kojih su stanovnici Butue jeli još u V i IV vijeku prije nove ere; kameni ćupovi iz kojih su guštali tromo i glatko mediteransko vino; amfore za skladištenje kao dukat zlatnog i vrijednog maslinovog ulja. Pa urne, nakit, novac, šnale, escajg, medicinski instrumenti i minijaturne, raznobojne staklene posude za skupljanje mirisnih tečnosti i suza, da se nađu gospama pri ruci kad pomorci odu na more...
Ostaci negdašnje antičke gradske kapije kroz koju su se možda ti isti pomorci vraćali kući, izložene su u ambijentu obližnjeg butika, gdje se danas mogu pronaći i nešto moderniji predmeti iz Rima. Izvan zidina Starog grada, u dijelu jednog od popularnih kafića, smješteni su oivičeni ostaci rimskih mozaika.
Tako zajedno žive juče i danas. Izvan kamene odbrane Starog grada, danas ipak vodi, i nudi razne vrste i oblike provoda za svačiji ukus – hotele, restorane, diskoteke, zabave za djecu i kao srdele naslagane kafiće. Obalu, sa brojnim pješčanim plažama, i dalje nadgleda „Sv. Nikola“ – jedino ostrvo u blizini.
